සමුදුරකි නුඹ
මගේ දිවියට ජීවය ගෙනෙන........
මට සිතේ නොයෙක් වර
විටෙක සුදු පෙණ පබළු
නංවමින් සිනාසෙන
සයුර නුඹ වගේ මැයි..................
නීල පට පිළි පැළැඳ
නිසසලව වැතිර නිදන කල
සයුරක් කෙතරම් අහිංසකද
නුඹ තරම් අවිහිංසකයි..............
නුඹ තරම් පිවිතුරුයි.............
නුඹ තරම් සුන්දරයි.........
හමන සැඩ මාරුතේ වෙලීලා
සයුරු දිය කෝපයෙන් කළඹා
රුදුරු වෙස් ගෙන ලොව නසන්නට
සැරසෙන කළ සමුදුරද
නුඹ සේම ප්රචන්ඩයි.............
නුඹ සේම කළබලයි.................
නුබ සේම බියකරුයි.............
No comments:
Post a Comment