සිත් ඉමේ ගැඹුරුතම ඉසව්වක සැඟවෙලා
නිදන ඔබ හද වෙතට එබි කල් යල් බලා
නිසළ සිත් ගැඹර රැඳි හැඟුම් පොදි කළඹවා
දවාලයි හදවතම සෝක ගිණි දැල් මවා.......
රුදුරු වූ හිරු රැසින් දැවෙන වාළුකාවක
මංමුළා වූ මුවක නෙත ඇදුනු මිරිඟු දිය
ලෙසින් මා හහ විමනෙ පැතුම් සිතුවම් මවා
සැඟව ගිය මායාව නුඹයි හදවත දවා..........
පුදා කඳුළැලි කුසුම් නීල දෙනයන පිපෙන
හෙලා හද සුවඳ ගැවසූ සුසුම් මද පවන
දොවා නෙත් දියරයෙන් හද දෙවොල පුද අසුන
යදින්නම් පලා යනු තව නොදී දුක් කඳුළ.......
No comments:
Post a Comment