හමායන මදනලේ මගෙ සුසුම් ගෙන යන්න
ඇදවැටෙන සිරිපොදට මගෙ කදුළු මුහුවන්න
හදේ දුක කවක් වී වළා මත ලියැවෙන්න
ඒ කවිය සියොතුනේ ගීතවත් කරවන්න...............
සුසුම් රළ නුඹ යන්න මද පවනෙ මුසුවෙලා
ඔහු වෙතට පාව ගොස් සවන් මත දැවටිලා
මගෙ හද සෙනෙහෙ කුටියේ සුවඳ තවරලා
පෙම් සිතක දුක් ගීය පවසන්න කොඳුරලා....................
සිරි සරින් කදුළු පිණි පොද වැස්ස වස්සවා
නහවන්න ඔහු ගතම සිසිළසින් සතපවා
හිත ගාව මතකයේ උණුහුමින් සනසවා
ඔහු හිතම ගෙන එන්න මගෙ හසරැල් මවා............
වළාවනි ඉතින් නුඹ ඔහු වෙතට පාවෙන්න
සියොතුනේ ගී සරින් හද රාව නංවන්න
ඔහු හදේ මතකයේ කවුළු දොර හැර දෙන්න
හද විමන රාජිණිය ලෙසින් මට පිවිසෙන්න.............
