සිව්දෙසින් ගලා එන ගනඳුරට ඉඩ තියා
අවරගිර ගිණිතියන් හිරුමඩළ බැස ගියා
වැඩ මුරය අහවරව පාළු මග එන නිසා
නුඹේ තනි නොතනියට තරු ඇසක් දිලිසුනා........
මලානික එළිතිතට මග පහන්කණු මවන
විටින් විට රාව නංවන රැහැයි ගී හඬට
හුදකලා නුඹේ හිත දවාලන භීතියට
සැනසුමක් වී හැකිද නුඹේ හිත නිවන්නට........
බොඳව ගිය සරා සඳ කළු වලාවක සැඟව
සරදමට මෙන් සිනාසේ නුඹේ තනි කමට
මග දිගට ඉවකරන ගොර සපුන් ගේ නෙතට
හසු නොවී වහ වහා එන්න පැල්පත වෙතට...........
No comments:
Post a Comment